banner797
 MENDİL OLSAM  
 
Hani düşünürüz ya bazen  
 
İçimi derin bir hüzün kapladığı anları   
Mutsuzluğun benim için ne anlama geldiğini  
Yarınlara sımsıkı bağlı olduğum iplerin nasıl gerildiğini, 
Gece üzerime örtülen zifir yorganı düşünüyorum. 
 
Ellerine keder bulaşan çocuklar görüyorum rüyamda …  
 
Aklımın elindeki sopanın  
Duygularımı nasıl hallaç pamuğu gibi savurduğunu 
Şahdamarımı sanık sandalyesine oturttuğum anları 
Tüy kadar hafifken neden omuzlarımın çöktüğünü düşünüyorum,  
 
Bakıyorum diline ayrılık dolanmış, incinmiş çocuklar geçiyor yoldan…  
 
Kapkara bulutlar kaplıyorsa gökyüzünü 
Yıldırım düşüyorsa vicdanıma 
Sağanak iniyorsa gözlerim   
Çıkmıyorsa gökkuşağı 
Demek ki çalındı çocukların umudu 
Yakışmıyor çocuklara yoksulluk  
Kırgınlık acı keder yakışmıyor, 
 
Bazen biter her şey  
Bir çocuk gülüşü alır gelir dünyaları geri 
Silip süpür kederler.  
 
Bana hep siyah görünür çocukların gözyaşları  
“Ağlıyorsa bir çocuk gülmesin dünya” diyorum soruyorum kendime 
  
Beyaz bir mendil olsam ağarır mı çocukların gözyaşları ?  
 
Sevgiyle Kalın  
Hoş Kalın 
Avatar
Adınız
Yorum Gönder
Kalan Karakter:
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×
Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.